De Matrix van Bewustzijn
Het Duale Zelf
Hetgeen wij “de werkelijkheid” of in sommige spirituele kringen “het Zelf” noemen is eigenlijk een continue interactie tussen een innerlijke subjectieve waarnemende “Ik” en een buiten ons staande objectieve waargenomen werkelijkheid. Voor de innerlijke waarnemer, het ego, het “Ik”, lijkt onze buitenwereld volledig onafhankelijk te bestaan van onze waarneming. Maar stel u eens de vraag hoe die tafel die jij nu ziet en voelt er zou uitzien zonder je zintuigen… Ben je wel zeker dat wat jij als “geel” beschouwt ook door anderen als geel wordt gezien? Hoe zit het met hallucinaties, waarbij waarnemingen van de “objectieve” werkelijkheid worden vervormd door louter neurologische processen? We kunnen dus moeilijk ontkennen dat “de werkelijkheid” of het “Zelf” bestaat uit twee delen: een innerlijke en een uiterlijke “Ik”. We kennen dit principe als dat van de Dualiteit van de Werkelijkheid.
- In het Engels wordt het woord “ik” geschreven als een hoofdletter “I”, een grote verticale lijn. Toevallig wordt de Engelse hoofdletter ‘I’ hetzelfde uitgesproken als ‘eye’ (oog), het belangrijkste orgaan waarmee we de werkelijkheid waarnemen.
- De kleine verticale lijn daarentegen stelt de letter ‘l’ (el) voor. Als we gaan kijken naar de oudst gekende talen, vooral het Indo-Europees, zien we dat het woord el werd gebruikt om ‘Leven’ of ‘God’ mee aan te duiden.
- Het is dus niet te verwonderen dat de verticale lijn niet alleen in Taal wordt gebruikt maar ook in de Wiskunde. Daar stelt de verticale lijn het nummer 1 voor. Twee enen stellen dan het getal 11 voor. Denkt u echt dat het toeval is dat dit getal in het Engels el-even wordt genoemd? Aangezien het getal 1 letterlijk het Eenheidsbewustzijn van God of 'El' voorstelt kunnen we stellen dat het getal 11 staat voor ‘Gelijk aan God’ ofwel voor het dualiteitsprincipe van de Werkelijkheid.
We zien dus dat het ‘Ik’, het getal ‘1’ en God’ allemaal op dezelfde universele manier worden genoteerd in de meest gesproken taal ter wereld, het Engels (Taal der Engelen). Terugkomend op wat ik daarvoor zei met betrekking tot het dubbele ‘ik’ moeten we dus stellen dat het getal 11 deze resonantie symboliseert tussen onze innerlijke waarnemer en de uiterlijke werkelijkheid. Dit is GEEN toeval, want zoals ik zal aantonen belichaamt dit getal de Matrix van de Werkelijkheid.
De Berg der Schepping
In elke hoek van de planeet vinden we legenden terug die vertellen over de Eerste Berg van de Schepping die uit de Oerwateren is opgerezen om leven te schenken aan de talrijke wezens van het Universum. Wellicht is dit mythologische concept de meest universele voorstelling die uit de Oude Wereld is overgeleverd. De oudste en wellicht meest bekende benaming voor deze Berg is Meru. Andere, latere beschavingen gaven hun eigen benamingen zoals de Griekse Olympus, de Berg Ararat, Sinaï, de Berg van Morya, … Belangrijk om te weten is dat het hierbij altijd om hetzelfde principe ging: de Bron van de Schepping, de Navel van de Wereld, de Axis Mundi…. Dit Universele verhaal vertelt letterlijk hoe “God” van boven op de top van de Berg regeert over de lagere niveaus. Deze God werd op verschillende manieren voorgesteld. Sommigen spreken over een “Gouden Ei” dat bovenop de Berg wordt beschermd door twee Slangen, anderen spreken over de “God van de Bliksem” (Zeus, Indra,…) die bovenop de Berg heerst, en nog anderen spreken over het levenselixir ‘Amrita’ dat wordt geproduceerd door de ‘trilling van de Berg’.
Wat belangrijk is om te weten is dat het in geen enkele van deze gevallen om echte bergen gaat, alhoewel verschillende echte bergen werden vereenzelvigd met dit principe van de Oerberg. In werkelijkheid ging het om de metafysische matrix van de werkelijkheid. Het is algemeen geweten dat de Meru Berg eigenlijk de Driehoek van Pascal voorstelde. Dit is een driehoekige configuratie van getallen beginnende van boven bij het getal 1 en zo telkens naar beneden door de som te maken van de twee bovenliggende getallen. Daardoor ontstaat een “berg” van getallen waarvan de top en de twee zijranden worden gevormd door het getal 1.
Bovenaan de Top van de Berg zien we dus het oerprincipe van de Schepping, het non-duale Eenheidsbewustzijn van God, El, … Daaronder zien we dat dze Eenheid wordt opgesplitst in 2 delen want elk horizontaal niveau onder de top van deze Berg wordt aan beide uiteinden eveneens begrensd door het getal 1, ‘God’ of “El”. Dit is het ontstaan van de dualiteit van de werkelijkheid, de illusie tussen waarnemer en waargenomen werkelijkheid. De getallen tussen deze twee ‘enen’ vormen dus de brug tussen deze twee goddelijke aspecten van de werkelijkheid, het innerlijke Zelf en de uiterlijke Werkelijkheid. We schrijven dit logischerwijs als twee verticale lijnen die verbonden zijn door een horizontale lijn:
Er is echter nog veel meer verborgen in de Driehoek van Pascal (DP) waaruit blijkt dat deze wel degelijk aan de basis ligt van de Universele Berg der Schepping die uit de Oerwateren oprijst. We zien hierboven drie voorbeelden van belangrijke grootheden in onze werkelijkheid die op dezelfde manier worden uitgedrukt. Op het eerste gezicht hebben deze niet direct iets met elkaar te maken. Maar ...
- Het nummer 1 is het atoomnummer van Waterstof (H). De randen van de DP bestaan allemaal uit 1en en dus uit Waterstof. Hierdoor lijkt het alsof de DP letterlijk uit de "Oerwateren" oprijst. De H-randen in de DP vormen dus letterlijk H-bruggen.
- We zien ook het symbool voor Pi. Ook deze wiskundige constante blijkt rechtstreeks verband te houden met het getal 11 want in de 11de rij van de DP zien we dat het getal Pi wordt gevonden in de 10de en 11de rij:
Hier zien we dus hoe het getal 11, het element H en het getal Pi met elkaar resoneren in deze El-Even Matrix. Dit betekent dat de eerste 11 rijen of dimensies van DP cruciaal zijn en een soort overgang betekenen.
Bovendien was de "El" ook de oorspronkelijke meeteenheid waarmee de onderdelen van de cirkel werden aangeduid:
Zoals we zien zijn er in verschillende moderne Westerse talen heel wat verwijzingen naar de El-Even of Ellenboog Matrix.
Het Gouden Ei
In verscheidene versies van de Berg der Schepping zien we dat er bovenop de Berg een Gouden Ei ligt dat wordt beschermd door Twee Slangen. Ditzelfde symbool vinden we terug in de Caduceus of Staf van Mercurius waarbij twee slangen naar boven kronkelen langs een staf om uiteindelijk "vleugels" te krijgen wanneer ze hun bovenste stadium bereiken. Ondertussen weten we dat dit "goud" verwijst naar het Gulden getal Phi. Dit is een andere wiskundige constante die, samen met haar tegenhanger Pi, verantwoordelijk is voor de illusie van de materiële werkelijkheid. Terwijl het getal Pi de cirkel en daarmee ook resonantie (uitdijnende cirkels) belichaamt is de Phi-spiraal verantwoordelijk voor de demping van energie in stabiele structuren. Phi is de signatuur van de "phi-zieke" werkelijkheid want we vinden haar overal terug in het Universum, zowel in de micro- als in de macrokosmos. Paradoxaal genoeg staan deze "heilige" constanten dus ook voor de dualiteit en daarmee voor de illusie van de materiële schepping. Aangezien Phi oneindig is kan het in de natuur niet als dusdanig worden waargenomen. We hebben echter een soort aardse tegenhanger die heel dicht aanleunt bij de Gulden spiraal maar wel een begin heeft en dus wel waarneembaar is in de fysieke werkelijkheid. Dit is de Fibonacci-spiraal, gevormd door de Fibonacci-getallenreeks. Deze reeks van getallen wordt gevormd door telkens de som te maken van de twee voorgaande getallen: 1, 1, 2, 3, 5, 8, 13, 21,... Als we nu opnieuw naar onze Meru Berg kijken zien we dat de diagonalen in de DP de Fibonacci reeks vormen. De verhouding van twee opeenvolgende getallen in de reeks benadert steeds dichter het getal Phi (1,618...) naarmate de reeks vordert. In de DP zien we dus letterlijk twee Fibonacci-spiralen naar boven kronkelen tot wanneer ze de top bereiken. Als we twee Gulden Spiralen tegen elkaar zetten krijgen we de vorm van een ei:
Vreemd genoeg zijn er 78 zeshoekjes in de eerste 11 rijen van DP. We weten dat het element goud (Au) atoomnummer 79 heeft. Dit symboliseert dus letterlijk het onzichtbare Goud (Gulden Snede) bovenop de Meru Berg.
Hieruit leiden we af dat het convergeren van twee Gulden Spiralen uitmondt in de overstijging van de dualiteit. Dit zijn de Twee Slangen van de Caduceus die "Engelenvleugels" krijgen wanneer ze één worden in de bovenste regionen van de Matrix.
Wat resoneert in getal, resoneert ook in geometrie (Ruimte) en dus ook in frequentie (Tijd). Het is dus alleen maar logisch dat het getal 11 ook daar een resonantiepunt vormt. In dit geval wordt resonantie gekenmerkt door de resonantie tussen de cirkel en het vierkant. De omtrek van een cirkel met diameter 9 is namelijk gelijk aan de omtrek van een vierkant met diagonaal 10. De hoeken van dit vierkant met diagonaal 10 worden echter gevormd door de middelpunten van de twee buitenste kleine cirkels (9 + 1 + 1). Alle kleine cirkels samen vormen 11 eenheden. We zien dus opnieuw hoe de 10de en 11de dimensie het resonantiepunt vormen tussen cirkel en vierkant:
In het Universum wordt de cirkel belichaamt door de bolvorm van hemellichamen zoals sterren en planeten. Het vierkant daarentegen staat voor aardse constructies. Als we dus een aardse constructie willen bouwen die resoneert met de cirkelvormige frequentie van een planeet is deze 9-11 matrix de meest eenvoudige methode om dat te doen. Daarvoor dienen we de diameter van de planeet onder te verdelen in 9 ofwel de omtrek in 28 gelijke eenheden van lengte. In het geval van de Aarde geven beiden bij benadering 880 mijl per eenheid. Als we kijken naar de bovenstaande tekening zien we dat de uitstekende gedeelten van de hoeken van het vierkant 1/2 diameter van een kleine cirkel bedragen. In ons geval betekent dat 880 / 2 = 440. Zou het toeval zijn dat de basislengte van de Piramide van Giza exact 440 Royal Cubits bedraagt???
Maar waarom was dit nu allemaal zo belangrijk?
Om dat te begrijpen moeten we beseffen dat twee golven, wanneer deze loodrecht en in fase tegen elkaar botsen, niet vernietigd worden maar een transcendente, scalaire energie vormen die de Ruimte en Tijd overstijgt. Op die manier zet een constructie zoals de Piramide van Giza de frequenties of natuurlijke trillingen van de planeet om in bruikbare energie. De 4 zijden en 4 hoeken van de Piramide convergeren en transmuteren deze uit tegenovergestelde richtingen komende trillingen in een vijfde essentie, letterlijk een kwintessens. Dit slaat op de vijde ofwel eerste staat van de materie: scalaire energie. Scalaire golven ontstaan door de transmutatie van fysieke materie en overstijgen daardoor Tijd en Ruimte. Deze kwintessens is de basis van de Alchemistische Steen der Wijzen, het Levenselixir, Interdimensionale Communicatie en Reizen, teleportatie, ...
Om de cirkel terug rond te maken: Wie de Brug tussen het Innerlijke Zelf en de Uiterlijke Wereld overstijgt wordt Meester over Tijd en Ruimte.
Dit zijn slechts enkele van de vele verborgen geheimen van de Driehoek van Pascal of de Meru Berg. Er zijn nog heel wat meer van deze 'magische' eigenschappen te vinden die duidelijk maken dat bijna alle oude Meru-gerelateerde mythen betrekking hebben op interdimensionale fysica. Die vindt u in De Droom van Igor...